De beslissing van Merel van Vroonhoven om haar rol als bestuursvoorzitter van de Autoriteit Financiële Markten in te ruilen voor een baan in het speciaal onderwijs oogstte vorige week veel bewondering. Ze vertelde bij talkshow Jinek dat de reacties uiteen vielen in drie categorieën.
‘En dan geven ze je ook nog een auto met chauffeur zodat je nog harder kunt werken.’
Toen ik zelf mijn rol als bestuurder opgaf voor een vrije ondernemende rol bij een ongewoon bedrijf werd ik gebeld door journalisten. Na mijn toelichting was één van de reacties: ik geloof je niet. Waarom zou iemand vrijwillig vertrekken uit een functie die de kans biedt relevant werk te doen, garant staat voor maatschappelijke status en een goed salaris? Leg dat maar eens uit.
Van Vroonhoven noemde het gevoel op grote afstand te zitten van de mensen om wie het echt gaat. Bij een mannelijke bestuurder die een vergelijkbare stap zette, straalde jaren later de opluchting nog van zijn gezicht. Niet meer dag in dag uit vergaderen. Om negen of tien uur thuiskomen om met een stapel stukken op de bank te ploffen. En dan geven ze je ook nog een auto met chauffeur, zodat je nog harder kunt werken, sprak hij enigszins cynisch.
Zelf voelde ik me af en toe net de tandarts, met twaalf afspraken per dag. Als de een de deur uitging zat de volgende al weer te wachten. Nauwelijks een moment om even dat kantoor uit te gaan, laat staan even rustig na te denken. Een andere bestuurder zei het gevoel te hebben voortdurend op het podium te staan. Iedereen vindt wat van je en dat is zelden positief. Zulke verhalen laten zien dat het pak van de bestuurder, hoe mooi ook, na verloop van tijd kan gaan knellen.
Maar uit zo’n pak stappen is niet makkelijk. Want als je er uit stapt, moet er wel iets negatiefs aan de hand zijn. Toch? Nee, dus. Dat hoeft helemaal niet. Ik hoop dat mensen de moed vinden om iets te gaan doen waar ze echt gelukkig van worden, zei Van Vroonhoven. Haar besluit laat zien dat iemand die er voor kiest zijn droom te volgen bewondering oogst. Bestuurder word je, maar als het pak begint te knellen mag je ook als bestuurder iets doen waar je op een andere manier gelukkig van wordt.
Deze column is oorspronkelijk verschenen in het Financieel Dagblad en is voor FD-abonnees ook te lezen via https://fd.nl/auteur/femke-de-vries.
Auteur: Femke de Vries, managing partner bij &samhoud, bijzonder hoogleraar toezicht aan de RUG en oud-bestuurslid van toezichthouder AFM. Reageer via expert@fd.nl.