Voor online gaming staan spelers ‘s nachts op om met onbekende teamgenoten in verschillende tijdzones opdrachten te doen. Daarbij moeten ze razendsnel beslissingen nemen en elkaar vertrouwen. Veel spellen spelen zich af in een fantasiewereld waarin je samen monsters moet verslaan om nieuwe landen te veroveren. Toch zijn er overeenkomsten met de ‘echte’ wereld. Ook in bedrijven moeten mensen die elkaar niet of nauwelijks kennen, verdeeld over verschillende plekken samen complexe opdrachten uitvoeren. Ze moeten vertrouwen op informatie en expertise van onbekende collega’s. Dat gaat niet automatisch goed. Volgens onderzoekers die het populaire World of Warcraft onderzochten, zit het geheim voor goede samenwerking in vier dingen.

‘In games zorgt de gezamenlijke queeste om de draak te verslaan, voor de wil om samen te werken’

Mensen moeten elkaar in de eerste plaats herkennen. We gedragen ons namelijk anders als we weten dat we mensen vaker zullen zien. Weg dus met het overdragen van een dossier aan een anonieme afdeling. Het helpt al als mensen elkaar ‘spreken’ door middel van chats in communicatiesystemen, of elkaar toevallig ontmoeten via een continue beeldverbinding bij de koffie-automaat.

In games zorgt de gezamenlijke queeste om de draak te verslaan voor de wil om samen te werken. In organisaties knippen we een taak vaak in stukken die we toedelen aan verschillende teams. Die verliezen allemaal het zicht op het eindresultaat en het besef dat ze elkaar kunnen helpen. We moeten juist zorgen dat mensen begrijpen wat de gezamenlijke opdracht is.

Spelers in games moeten vaak spullen ruilen of kleine taken van elkaar overnemen. Het idee is: als iemand iets voor ons doet, doen we eerder iets terug. En tot slot: in online spellen wordt gezorgd dat spelers persoonlijke informatie delen. We zijn meer bereid tot samenwerken met iemand die iets persoonlijks met ons deelt.

Online games draaien op de wil van spelers om vrijwillig samen te werken. Snappen hoe dat werkt zou samenwerken in het echte leven makkelijker kunnen maken. Ik ben alvast een beetje gerustgesteld, met mijn gamende pubers zal het wel goed komen.

Deze column is oorspronkelijk verschenen in het Financieel Dagblad en is voor FD-abonnees ook te lezen via https://fd.nl/auteur/femke-de-vries.

Auteur: Femke de Vries, managing partner bij &samhoud, bijzonder hoogleraar toezicht aan de Rijksuniversiteit Groningen en oud-bestuurslid van toezichthouder AFM. Reageer via columnist@fd.nl.