Terug naar inspiratie overzicht

Nu ook ophouden met het knuffelen van witteboordencriminelen

Met de veroordeling van Holleeder is een einde gekomen aan een tijdperk waarin we zware criminaliteit romantiseren. Met als dieptepunt het optreden van knuffelcrimineel Holleeder in College Tour. In het boek Judas maakt zus Astrid duidelijk dat er weinig geknuffeld werd in huize Holleeder. Holleeder blijkt een gewetenloze crimineel. Astrid ontdoet haar broer van zijn menselijke gezicht. Haar boek heeft zo maatschappelijk een belangrijker rol gespeeld dan we denken. Zolang we ons kunnen identificeren met daders hebben we meer begrip en zijn we minder bereid ze te straffen. Het is goed dat door Judas duidelijk wordt dat criminaliteit niet iets is om onze schouders over op te halen.

‘De maatschappelijke mildheid bij delicten als fraude en oplichting heeft te maken met hoe wij de daders zien’

Hoe anders is dat nog bij witteboordencriminaliteit. Een paar dagen na de veroordeling van Holleeder werd in Frankrijk zakenman en oud-politicus Bernard Tapie vrijgesproken van oplichting. Tapie, eerder in een civiele zaak schuldig bevonden aan fraude van honderden miljoenen euro’s, was volgens de rechter strafrechtelijk geen verwijt te maken. In eigen land zal Marcel de V. na twee jaar op vrije voeten komen, nadat hij woningcorporatie Vestia door fraude naar de rand van de afgrond bracht. Vestia moest €2 mrd aan banken terugbetalen, 90.000 woningen verkopen, huren verhogen en personeel ontslaan. Belastingfraude en oplichting leiden nauwelijks tot verontwaardiging en daders worden mild of niet gestraft.

De maatschappelijke mildheid bij dit soort delicten heeft te maken met hoe wij de daders zien. Het zijn vaak mensen zoals u en ik. We kennen ze nog van de studie of komen ze tegen bij de hockey. De financiële constructies die ze optuigen zijn lastig te begrijpen. Bovendien is er een dunne lijn tussen wat mag en wat niet. Daders laten zich adviseren door experts, wat het lastig maakt te geloven dat ze de wet met opzet overtreden. Dat alles maakt dat witteboordencriminelen geen geschikte vijanden zijn.

Natuurlijk staan de strafbare feiten van Tapie en Marcel de V. in geen verhouding tot het slagveld dat Holleeder achterlaat. Maar witteboordencriminaliteit ontwricht op een heel andere manier evengoed de maatschappij. Holleeder investeerde zijn crimineel verdiende geld in vastgoed in de Amsterdamse bovenwereld. Het is slecht denkbaar dat dit kon zonder hulp van notarissen en andere tussenpersonen. De FBI becijferde dat witteboordencriminaliteit de Amerikaanse maatschappij bijna 70 keer zo veel kost als traditionele criminaliteit. Het wordt hoog tijd dat we ook ophouden met het knuffelen van witteboordencriminelen.

Deze column is oorspronkelijk verschenen in het Financieel Dagblad en is voor FD-abonnees ook te lezen via https://fd.nl/auteur/femke-de-vries.

Auteur: Femke de Vries, managing partner bij &samhoud, bijzonder hoogleraar toezicht aan de Rijksuniversiteit Groningen en oud-bestuurslid van toezichthouder AFM. Reageer via columnist@fd.nl.

Gerelateerde berichten